Gez
ey gönül güller içinde
Ömürdür
biter bir gün güvenme bahar çağında
Karlar
yağar bir gün kalkar gönül dağında
Güller
sümbüller açsın gönül bağında
Divane
gönlün hırsı biter bir gün olur aklı başında
Kement atar ecel bir gün dinlemez bayramda seyranda
Cismine
güvenme asıl olan gönüldür aklı başında
Güller
sümbüller açsın gönül bağında
Katre
iken vücut oldun büyüdün
Büyür
iken bir anda küçüldün
Ömür
gelir geçer iken üzüldün
Güller
sümbüller açsın gönül bağında
Ey
gönlüm kendini sen bir şey sanma
İman
ve merhamet yoksa cennete varırım sanma
Nefret
kin ile sen gönüllere konma
Güller
sümbüller açsın gönül bağında
Bu
devran sürmez her dem
Atamız
babamızdır Hz Adem
İman
ile döner cümle alem
Güller
sümbüller açsın gönül bağında
Zararı
görmeden kar etmeyi seçme
Gönül
sevmeden gönül yıkmayı seçme
Nefret
kin ile gönülleri biçme
Güller
sümbüller açsın gönül bağında
Merhametinle
dilinde güzel söz söyle
Gönül
güzelliğinle gönülleri tavaf eyle
İnsan
yaşar iman ile haysiyetiyle
Güller
sümbüller açsın gönül bağında
İmanı
yaşa gör sen marifetiyle
Ömür
gelir geçer anlamazsın vaktiyle
İman
olsun yıkılmaz kale var gücüyle
Güller
sümbüller açsın gönül bağında
Nefis
şeytan narından yandı beden canı burnunda
Kul
Mehmet geç kaldın kalKtı kervan yetişemedin zamanında
Anlama
manayı katamadık şaşırdık kaldık anında
Güller
sümbüller açsın gönül bağında
Mehmet
Aluç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder