Hiddet
gözlerinde gönlünü esir almış
Seninle
yaşayan benim ıstırap içinde
Bülbülü
gülünde kaçıran sen
Gönlüme
çığ düşüren sen
Hayat
densizliğine nasıl göz yumuyor
Ciğerimi
yerinden sökerken hayat neden benimle olmuyor
Yitik
kelimelerin sokakların içinde kayboldum
Bana
koş gel diyorum arınmadan
Aşkımız
senide beni de arındırır
Sığındığın
dengesiz kalıplarınla gel
Aşkımız
bizi yeniden kalıba sokar
Ben
sen hali ile gelme
Aşk
bizi biz yapar
Ne
sen kalırsın nede ben
Yoksa
sen mi ben mi yanlış adresteyiz
Bu
bilinmezlik
Bu
densizlik
Bu
sevgisizlik
Yüreğine
kim kazıdı
Nedir
kulağımı sağır eden sensizliğin sesi
Seni
benden beni senden ayıran nedir
Söylesen de
bilsem
Yanındayım,
ama uman umman uzağındayım
Dizin
dibindeyiz gördüğün baktığın yok
Gelmeyişinin
mucizesi veya anlamsızlığı nedir
Gelip
de üzerimdeki bu yükü alsan
Bana
sarılsan ölür müsün
Sessizliği
yaşamak
Sessizliği
yazmak ne zor
Ben
yine tevekkül ediyorum
Bundan
bir hikmet var diye sabır ediyorum
Belki
Rahman kötüleri iyilerle sınıyordur
Sabır
ettirerek sevap yazdırıyordur
Hala
yanında yine sensiz
Hala
sabırla yanındayım bensiz
Sevgimi
Keşif
edilmeyi bekleyen
Sevgime
hasret seni aşk ile ayıktır ’maya hazır
Gülüşüne
düğümlenmiş bir sevgilinim
Mehmet
Aluç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder