Yeter Artık Benden Bu Kadar

Ey nazlı yarim nedir havan

Bakışların pek yavan

Sev beni yap tavan

Yoksa bozuk mu kafan

Eline almışsın sapan

Elinde ekmeğini kimdir alan

Seni seviyorum inan

Sevmiyor diyenler söylüyor yalan

Dünyada iyilikten başka nedir kalan

Nefretle gönlü eyleme talan

Kesin söyle seviyor musun deme falan filan

Ben seni seviyorum inan her an

Sende niyetini söyle geçmiyor inan zaman

Ölümden başka dünya da her şey yalan

Birde sevgidir gönülde ömürde mezarda iman ile kalan

Seni seviyorum ulan

İnanmıyorsan gel gönlüm etrafında dolan

Yoksa alırım gönlünün havasını

Yersem de kafama bilmem neyin tavasını

Yerim gelmiş geçmişin anasını

Gel muhabbetle keselim ineğin danasını

Ben diyorum seni seviyorum

Sen diyorsun ben gidiyorum

Ben senin için ölüyorum

Sen diyorsun ben gülüyorum

Yollarına gül döküyorum

Sen diyorsun ben görmüyorum

Ben diyorum yanıyorum gönlüm sende var

Sen diyorsun bizim evde de lamba var

Dedim kalbimi sana açtım

Sen dersin bizim inekte dün kaçtı

Gel anlaşalım yeter ulan aklım çıktı

Biraz saçmaladım galiba olur o kadar

Nazlı yar gülmez bende bozuldu radar

Yeter artık benden bu kadar

Mehmet Aluç

Yüce Allah’ım sana şükürler olsun

Ol emriyle gönüllere huzuru dolduran

Ol emriyle gönüller bahar tohumları ektiren

Ol emriyle gönüllerde merhameti uyandıran

Yüce Allah’ım sana şükürler olsun

Ol emriyle gönüllerde renkli baharları estiren

Ol emriyle umutsuzluk fırtınasını,

Umudun bahar fırtınası ile  gönüllerin kapılarını açtıran

Yüce Rahman sana şükürler olsun

Ol emri ile tertemiz kalplerin duaları kabul eden

Ol emri ile mahzun gönülleri bayram çoskusu ile coşturan

Ol emri ile darda kalan kulun sıkıntısını bir anda yok eden

Yüce Rahman ve Rahim Allah’ım sana şükürler olsun

Ol emriyle yıkık gönül evlerini bahar çiçekleri ile inşa eden

Ol emri ile karlı dağlar ardında hasret ateşi ile yananları vuslat ile buluşturan

Ol emri ile duası kabul olan kulun gönlünde tebessüm çiçekleri açtıran

Her şeye kadir olan Mutlak üstün olan Rabbim sana şükürler olsun

Mehmet Aluç

Gönül Dostu Yunus Emre 3. Bölüm

-Yunus Dedem :“Tabduk Emre bir gün müridlerine yani size, “Bugün hepiniz dağa çıkınız ve bana çiçeklerden demetler getiriniz. En güzel demeti hazırlayana bir hediyem olacak” dedi. Dervişlerin hepsi kırlara çıktı... Demet demet çiçekler hazırlayıp şeyhlerine koştular. Yunus en sona kaldı... Akşam üstü tek bir papatya ile çıkageldi. Yunus'a karşı gizli bir haset içinde olan bazı dervişler; “Şuna bakın hele!.. Bula bula bir tek papatya getirmiş.” diye fısıldaştılar. Taptuk, olayın hikmetini Yunus'tan sordu. Yunus da “Şeyhim” dedi. “Kırları dolaştım, hangi çiçeğe varsam Allah'ı zikreder buldum. Hiçbirini koparamadım. Akşama doğru bir papatya bana seslendi: "Gel derviş Yunus. Benim kellemi kopar. Ben bugün Rabbime zikirden gafil oldum. Ölmek bana haktır, beni götür şeyhine" diye inledi. Ben de size onu getirdim.” ***demeniz ne kadar gönl dostu olmanın ötesinde tabiat ilede dost olduğunu öğrendiğim an gözlerimden yaşlar aktı ve o gün bu gündür sizi hayatınızı okuyorum ve sizi görmeyi arzuluyordum,Günde beş vakit namazımda her anımda yüce Allah'a yalvarıyordum,çok şükür yüce Allah duamı kabul etti,seni görmemi nasip eyledi,çok şükür Rabbime.

-Evladım, Allah aşkında öylesine büyük güç vardır ki ve değerlidir ki onu ne namaz ne ibadetlerin zevki onun zevkine ulaşmaz, insan erir yok olur sadece Allah aşkı ile dolar coşar gönüllere koşar halden gönülden anlar olur.Kul olarak ben miskin Yunus kulların Allah ile olan kopuk bağlarını görmem,ve Allah aşkını gönlümde taze olarak yeşerterek filizlendirdim ve Allah'ın ayetlerini gönlüme kattım insanlara tüm kullara sundum evladım,gayem tüm ayrılıkları ortadan kaldırmak gönülleri Rahmanın etrafında birleştirmekti bunu da elimden yettiğince yapmaya çalıştım evladım.

Mal sahibi mülk sahibi

Hani bunun ilk sahibi

Mal da yalan mülk de yalan

Var biraz da sen oyalan

demem insanları düşünmeye sadece kendini değil toplumu düşünerek sadece dünya için değil ahiret için çalışmalarını söyledim evladım.

Bir kez gönül yıktın ise

Bu kıldığın namaz değil

Yetmiş iki millet dahi

Elin yüzün yumaz değil

dedim ve insanlığın ve müslümanlığın nasıl bir güzel din olduğunu ifade ettim.

Allah, bu teklik içinde iken dünyayı, insanları yaratmıştır. Bundaki İlahi hikmet de “Ben gizli bir hazine idim. Bilinmeyi diledim ve bu Halkı yarattım. Onlar da beni benimle tanıdılar” (Buhari-Rikak,38)

-Ben miskin Yunus, Allah'ın delillerini aklım ve gönül gözümle ve vicdanımla Kuran ve Peygamberin yolunda yürürken öğrendim evladım

-Yunus dedem aklın fikrin kavrayamayacağı bazı hakikatler bulunduğunu ve bunların ancak izan ve ilhamla kavranabileceği bilinmesine rağmen bazen göremeyen insan bunu nasıl görebilir ve anlayabilir?

-Tabiki evladım önce Kurana ve peygambere iman ile bu yolda yürüme ile olur ve iman ile kişi gerçek huzuru bulur,ve gönlünün hakkın tecelli ettiği yerin gönül olduğunu bilir.

Gönül mü yeğ Kabe mi yeğ

Ayıt bana aklı eren

Gönül yeğdürür zirâ kim

Gönüldedir dost durağı

Gönül çalabın tahtı

Çalab gönüle baktı

İki cihan bedbahtı

Bir gönül yıkar ise

-Şimdi anladınmı evladım.

-Daha iyi anladım Yunus dedem.

-Dirlik ancak birlik olur,diri olan kul yüreği ile diri olur halden gönülden anlar sadece kendisi için değil toplum için yaşar evladım.İman gönülde sevgi var ise filizlenir yeşerir koca çınar olur gönüle sığmaz , gönüle sığmayınca dağıtmak paylaşmak gerekir. Doğru ve güzel ancak bu şekilde bulunur ve gönüllere sunulur evladım.İşte o zaman kul yıkılanı inşa eder, gönlündeki sevgi selini, bir pınar gibi gönüllere akıtır.Gönüldeki hayatımızdaki en büyük düşmanın kin olduğunu anlarsın, iman ile evladım.

Mehmet Aluç

Kaynak:** http://kitapbilgisi.blogspot.com.tr/2012/12/risaletun-nushiyye-yunus-emre.html#.VUOJfo7tmko

Kaynak:***http://www.eskisehir.gov.tr/sarici/ekitap/bizimyunusv.pdf

Mustafa özçelik Bizim Yunus / Mustafa Özçelik

Gönülleri Sevindiren Merhametli Dildir

---

	Yürü ey gönül, Rahman’a iman aşkın ile Gül kokan Resul çağırır seni, iman ile Kadir kıymet bilmezlere de yürü, iman ile Hicran gamı ile yananlara da yürü, güle güle Soluk olup alemde nefes alamazsan, yürü nefes için Kanında nerfet akanlara da yürü, dirlik için deme niçin İman ile olan, kamildir Gönülleri sevindiren, merhametli dildir Hicran gamı ile yananlara da yürü, güle güle İyilik güzelliklerin kapısını aç, gönüllere Bırak karışma sakın, seni sevmeyenlere Sen gülümse iman ile, seni sevmeyenlere Gönülleri sevindiren, merhametli dildir Hicran gamı ile yananlara da yürü, güle güle Kul Mehmet'im, Rahmanın kapısında kanaat iste Ne güzel mutluluk vardır, bir gülüşte Bolluk bereket, Rahmana teslimiyette Ol Resulde bekler cümle mümini, ol cennette Gönülleri sevindiren, merhametli dildir Hicran gamı ile yananlara da yürü, güle güle Mehmet Aluç

  

İnsanlara Gönlünü Ver

---

	Ey gönlüm sen aşk ile yürü Nazlı yar sana canını verir Merhametli ol her şey kolay gelir İnsanlara gönlünü ver seninle ahirete kadar yürür Dünya süsü ve makamından olmasın gözün Kuran Resul iman ile olsun özün Merhametle dilinde çıksın sözün İnsanlara gönlünü ver seninle ahirete kadar yürür Sen aşk ile ol harap olanlar kuş tüyü yastık verir Gönülden sevenler olur seninle gülüşüne ortak olur Başına tac et aşk’ı bundan güzel taç olmaz İnsanlara gönlünü ver seninle ahirete kadar yürür Bil ki aşk şaşkın değil hayran olana verilir Gam gönüle verilir aşık olan’a gül gibi gelir Canan aşkı ile ömür sanma züll ile horluk getirir İnsanlara gönlünü ver seninle ahirete kadar yürür Kul Mehmet’im gezme tenha koynunda Var gir aşk ile yat yarin koynunda Fazla gezme zevki sefa yolunda İnsanlara gönlünü ver seninle ahirete kadar yürür Mehmet Aluç

  

Seni Sevdim

Ölüm ile yaşamın iki arası

Yaktı beni kaşlarının karası

Merhemdir gönlüme sinenin tahtası

Cennet hurisine benzer yüzlerin

Yaz bahar ayı gibi gözlerin

Baldan tatlı  senin sözlerin

Cennetten yastıkmı dizlerin

Cennet hurisine benzer yüzlerin

Seninle gönlümü deryaya açtım

Nefret kinden uzak kaçtım

Cennet gözlerine hayran oldum baktım

Cennet hurisine benzer yüzlerin

Kul Mehmet der ki sinende gonca güller açılır

Açılırda cümle cihana saçılır

Seni sevdim cennet kapısı açılır

Cennet hurisine benzer yüzlerin

Mehmet Aluç

Gönlümü sana verdim

Gözlerimden akanı ,yağmur mu sandın?

Üzerime giydiğimi ,kefen mi sandın?

Batar gönül dikenin, gönlümü yayla mı sandın?

Ah seversin dedim, sana dil döktüm inandım

Gönlümü sana verdim, sonunda yandım!

Beni  çaylak sandın, ismim dillere doladın

Endamına güvendim, gönlümü gözyaşlarımla suladım

Bir gonca gül gibi soldum, gurbet illeri dolandım

Ah seversin dedim, sana dil döktüm inandım

Gönlümü sana verdim ,sonunda yandım!

Kendini kıtlık için mi sakladın, böylesine hissiz'sin?

Kendini derya deniz mi sandın, çok mu değerlisin?

Elinde çekmediğim dert bela kalmadı, densiz misin?

Ah seversin dedim, sana dil döktüm inandım

Gönlümü sana verdim, sonunda yandım!

Aşk’ı nakış nakış örmek,  gülmek istedim

Bu fani dünyada, mutlu olmak istedim

Yanağımda açan gülleri, dermeni istedim

Gönül yıkan sana mı düştüm, alemde bilemedim

Ah seversin dedim, sana dil döktüm inandım

Gönlümü sana verdim, sonunda yandım!

Kul Mehmet’im ,latif hoş eda ile sana yaklaştım

Kor alevde beni yaktın,  çöllere attın

Göklere çıktı avazım, avazım duymadın

Zemheride dondum, yüreğim ısıtmadın

Ah seversin dedim ,sana dil döktüm inandım

Gönlümü sana verdim, sonunda yandım!

Mehmet Aluç

Sönüyor Ocak

Bilmem nedendir yakmak isterken ocağı

Sönüyor aşk ile yanmadan gönül ocağı

Bilmem ne zaman merhametle dolacak

Aşk merhametle yakarken sönüyor ocak

Akşam güneşi batıyor her nedense

Sabah güneşi ne zaman doğacak

Gönülleri sıkan hangi paslı pense

Sabah güneşi doğmazsa gönüle  bilmem ne olacak

Kollar sevgi ile ne zaman açılacak

Merhametli gözlerle ne zaman bakılacak

Hasret ocağında yananları kimler söndürecek

Aşk merhametle yakarken sönüyor ocak

Bilirim merhametle olunca gülümser gönül

Dert keder çözülür mutluluk yolu açılır

Merhametsiz gönüllere bulunur mu acil bir formül

Formül merhamette alınmaz gönül kapısı kapatılır

Kul Mehmet der ki zorumuz nedir gönül kırmakta

Gönüllere yakın olmak varken ne işimiz var uzakta

Ayrılık nifaktır nefret kin girer zemin hazırlamakta

Aşk merhametle yakarken sönüyor ocak

Mehmet Aluç

Aleme Güzellik Saçan Değil misin ?

Nedir gönül senin halin matemde misin

Gönül severek sevinç var iken başka alemdemisin

Rahman gönderdi aleme merhametle  adem değilmisin

Yakar yıkarsın sen söyle adam gönlü değilmisin

Dirlik birlik gönül ile cem de değil midir ağlar gezersin

Rahmana şükür ile gönüllerde birlik ile aleme güzellik saçan değilmisin

Ey gönül gezersin çamurlarda işin gücün hüzn-ü zan

Az ne olur merhamet ile ol rahat bir uykuya yat uzan

Ela gözlü yar değilmidir gönülde nazlı nazlı gezen suzan

Merhmetle ol gönüllerin derdine koş her şey olur ayan

Dirlik birlik gönül ile cem de değil midir ağlar gezersin

Rahmana şükür ile gönüllerde birlik ile aleme güzellik saçan değilmisin

Karanlık sokaklar dehlizlerde  kalmışsın doğmaz mı sana aftab (güneş)

Dört  kitap ta demez mi yıkma gönülleri yıkarsan Rahman bakmaz etmez hitap

Başka bir dine mi mahsususun ey gönül  değilmisin ehli kitap

Dönde bak aynaya  karanlıklarda gezer iken kalmışsın bitap

Dirlik birlik gönül ile cem de değil midir ağlar gezersin

Rahmana şükür ile gönüllerde birlik ile aleme güzellik saçan değilmisin

Kul Mehmet’im der ki ey gönül cehennem ateşi var firak’ta (ayrılıkta)

Sen neden dik başınla kaçar gidersin bakarsın ta ırak ta

Bak kainata varmı eksiklik yanlışlık hepsinde var cem ile iştirak (katılım

Haydi bırak benliği al merhameti yanına sende olsun  güzel bir inşirak (parlama)

Dirlik birlik gönül ile cem de değil midir ağlar gezersin

Rahmana şükür ile gönüllerde birlik ile aleme güzellik saçan değilmisin

Mehmet Aluç

Ara Bulabilirsen

Cihan içinde gönüller,gönül nedir bilmezler

Her şeyi görürüm bilirim der hiç görmezler

Acı sızı içinde yaşatırlar acıyı sızıyı sezmezler

Ara bulabilirsen cihanda gönülden seveni

Aşk ile seyreyle şafakta gör cümle alemi

Aşk ile eline al yaz kalemi gönüllere merhameti

Yaralı gönüllere derman ile koş ol tabip sür merhemi

Ara bulabilirsen cihanda gönülden seveni

Harap edilirse gönül yaşamanın ne faydası var

Merhamet yoksa arsız da ne arar namus ile ar

Arsızın başına yağsa da dağlar kadar kar

Ara bulabilirsen cihanda gönülden seveni

Kul Mehmet sen aşk ile ara gönülde keramet

Elbet bir gün bulursun sabırla bir alamet

Gönüller aşk merhametle bulur selamet

Ara bulabilirsen cihanda gönülden seveni

Mehmet Aluç

Uslanmazsın Bakarsın

Sen ne söylersin avaz avaz ey densiz gönül

Aşk ateşinde hiç sen yanmamışsın ağlarsın

gönül yıkar tarumar edersinde bakarsın

Uslan derim gönül sen uslanmazsın bakarsın

Gör derim ben sızıyı dermansız o acıyı

Gördüm dersin uyursun seni gidi ah ayı

Burnun dikine gider aşk yoluna varmazsın

Uslan derim gönül sen uslanmazsın bakarsın

Gözlerimde akan yaş ummanı inanyakar

Sen gibi edepsizler durmazanlamaz bakar

Bir damla su dökmezsin arsız hemen kaçarsın

Uslan derim gönül sen uslanmazsın bakarsın

Sanmaki yaşadığın sonsuz gelmez devrandır

Aşkla yaşayanları gör hala meydandadır

Aşk ile bakanlarki alemi seyrandadır

Uslan derim gönül sen uslanmazsın bakarsın

Kul Mehmetim aşk ile sevenin mercanı var

Aşkla gönül sevenin gönülde vardır yeri

Aşk ile sevmeyenin bir sıkımlık canı var

Uslan derim gönül sen uslanmazsın bakarsın

Mehmet Aluç

Artık Sen Mi Yok Sa Ben Mi (Hece şiir)

Gece gündüz aşk ile sana eyledim niyaz 

Anlamadın beni elinde boşa çaldın saz

Şimdi kaldık ikimizde yalnız  geçti  bu yaz

Sen mi  ben mi çekeriz artık biz  dertli avaz

Zaman durdu sanki geçmez bu ömrün saati

Acep bu ömrün biten vedasız son vaktimi

sevmezsek biz  bir daha bulamayız rahatı

Artık sen mi yok sa ben mi çeker  dertli avaz

Gece gündüz Rahman’a ederim aşk duası
Duymazsın sağır sultan duydu gönlüm salası
Gel gönlüme sığarsın gönlüm harran ovası
Artık sen mi yok sa ben mi çeker dertli avaz

Gel ne olur sen gönlüme ol sultan ya vezir
Gönlüm aşkınla dolu seni sevmeye hazır
Gözlerime bak gönlüme her an sana nazır
Artık sen mi yok sa ben mi çeker dertli avaz

Gel gir koynuma kaianatı sen seyreyle
Çıkalım ovalara baş başa mesireye
Sevelim gönlümüzü aşk ile sen seyreyle
Artık sen mi yok sa ben mi çeker dertli avaz

Ben sana oldum mecnun sen bana bildim meftun
Kul Mehmet sever seni çok inan sen çok memnun

Artık sen mi yok sa ben mi çeker dertli avaz

Gel birleşelim ne sen ne ben çeksin avazı

Mehmet Aluç

Artık Sen Mi Yok Sa Ben Mi( SERBEST ŞİİR)

Gece gündüz aşk ile gönlüm sana eyledi niyaz  

Sen anlamadın beni elinde boşa çaldın saz

Şimdi kaldık ikimizde yalnız boşa  geçti bu yaz

Artık sen mi yok sa ben mi çeker  dertli avaz 

Zaman durdu sanki geçmez ömrün saati

Acep bu ömrün biten vedasız son vaktimi

Eğer sevmezsek gönülleri bir daha bulamayız rahatı

Artık sen mi yok sa ben mi çeker  dertli avaz 

Gece gündüz Rahman’a gelmen için ederim aşk duası

Duymaz mısın sağır sultan duydu,duymazsın gönlümün salası 

Gel gönlüme sığarsın gönlüm benim harran ovası

Artık sen mi yok sa ben mi çeker  dertli avaz

Gel ne olur sen gönlüme ol sultan ya da vezir

Gönlüm aşkınla dolu seni her an sevmeye hazır

Gözlerime bak gönlüme bak her an sana nazır 

Artık sen mi yok sa ben mi çeker  dertli avaz 

Gel gir koynuma eyle gönlümü  kaianatı  seyreyle

Çıkalım ovalara kalalım baş başa çıkalım mesireye

Sevelim aşk ile gönlümüzü sen kainatı seyreyle

Artık sen mi yok sa ben mi çeker  dertli avaz 

Ben sana oldum mecnun

Sen bana  bilirim meftun

Kul Mehmet sever seni çok memnun

Gel birleşelim  ne sen ne ben çekelim avazı feryadı

Mehmet Aluç

Şimdi Sensiz, Ben Bensiz Yaşıyorum

Ah ne hayalim vardı bir bilsen,gözlerini gözlerime sabitleyip,gönlünü gönlüne yaslayarak seninle tek bir vucut olup,teninin sıcaklığında erimek isterdim,sensiz kuruyan sevdamı dudaklarında yeşertmek büyütmek isterdim,sana hasret dağların arasında sıkışmış iken sinene yaslanarak sana aşk şiirleri okumak isterdim ama olmadı,sen ah sen var ya sen vicdansız bir gün gülümsemedin çektin diyar illere gittin.

Paptyalardan sana taçlar yapmıştım,gönlümde sana saraylar kurmuştum sen tahtını boş bırakarak gittin vefasız!Benide kendinide hasretin prangaları ile karanlık hapishanelere gömdün,tahiiye edilmememeye mahkum ederek gittin!

Ney di seni benden soğutan? Ney di sımsıcak gülümseyen gönlümün gülüşünü beğenmemene sevk eden?Gönlümdeki bahar mevsimlerini kışa çeviren sen neden mevsimlerimi beğenmedin anlamış değilim!dilimde ahlar,hayal kırıklığında gülümsemeyen mevsimler saatler bırakarak beni canlı mezarlara gömdün,arkana bakmadan beni derin sancılı kederlerin içinde yalnız bırakarak çektin gittin...

Sana ben, kaprislerin,anlaşılmayan tutarsız  net olmayan sözlerin yüreğimi yakıyor dedim az kendini toparla dedim çok şey mi istedim? Az biraz gülümseyerek bana baksın gözlerin dedim,sen kaprislerin kıskançlığına takıldın beni terk ettin gittin...

Biraz aşkıma saygılı olman çok mu zordu ?Sana kucak açmış seni her hatanla seven gönlüme değer ver demem çok mu zoruna gitti?

Gidene git demek bana yakışmazdı,sana aylarca yalvardım, seninle ben umut doluyum ne olur sözlerimi yanlış anlama ,yıkma dedim seni seven gönlümü,gönül evimi sen inat ettin gideceğim dedin ve gittin,ne diyebilirdim ki ? Cümlelerin  hecelerin sözlerin bittiği andaki çaresiz mısraların çağlamayan, fayda sağlamayan anlamsız sözlerin  uçurumunda gezmenin çaresizliğinde ellerinde tutmak çok zordu!

Bana kızgın gözlerinin alevini özür dilemenin çağlayan ırmağında söndüremedim,umutsuz bakışını özür dilemenin gülümseyen deryasında özür dilemenin  gülümsemesinde gezdiremedim, bel ki haklısın sana dedim hata ettim dedim, sen af etmedin çektin uzak diyarlar gittin...Arkandan sana dilenciler gibi yalvardım,gönül köprümüzü yıkma dedim yalvardım dönüp yüzüme bakmadın cehennem alevleri içinde bıraktın gittin!

Şimdi sensiz , ben bensiz yaşıyorum,senli gülümsemesemde, umutlara ağır aksak yürüsem de...Gitmen mi gerekiyordu suratıma bir tokat atsaydın,bir süre konuşmasaydın bilemiyorum ! Kapatıyorum, çekiyorum senli düşlerin anıların yarınların fişini...

Mehmet Aluç

İman İle Olan Güzelliği Tadar

Kullar iman ile yatar

kullar iman ile kalkar

iman ile olan kulları satmaz

iman ile olan güzelliği tadar

iman yolu mezara oradan ahirete uzar

iman ile olmayan nefis şeytan ile azar

imansız olan ateşten kendi mezarın kazar

iman ile olan güzelliği tadar

Şair iman ile gönüllere sevgiler yazar

sevgiyi bulamazsa gönüllerde arar azar azar

gönlünde coşan sevgiyi duyguyu yazar

iman ile olan güzelliği tadar

kulun üzerinde olsada eski bir çul

imanı sen ey kul arada bul

iman sana dünya ve ahirette lazımdır ey kul

iman ile olan güzelliği tadar

nefis şeytan kul ile açar arayı

seçemez kul o zaman akla karayı

yıkılır o an gönül tahtı sarayı

iman ile olan güzelliği tadar

kul mehmet yaralı gönüllere ol merhem

iman ile merhametle ol her dem

iman ile kul olur erdem

iman ile olan güzelliği tadar

Mehmet Aluç