Sen

              

Sen gönlümü leyla gibi sevdin de

Ben mecnun olup seni sevmedim mi?

Sen aslı gibi gönlüme doğdun da

Gönül kapımı sana açmadım mı?

Dilinde aşk sözleriyle konuşup

Kalbimin kin nefretini sildin de

Aşkın deryasında elimde tuttun da

Ben karşında dil lal olup durdum mu?

Aşk beklemektir gece gündüz yolum gözleyip

Gökte yıldızları avuçlarıma toplayıp

Gülümseyen yüzünü gönlüme döşedin de

Söyle ben seni terk edip gurbete gittim mi?

Gözlerimde hasretle yaşlarım dökülürken

Gönül çiçeklerimi ellerinle sökerken

Gözümdeki yaşları sildin ben mi görmedim

Solan çiçeklerimi sevginle yeşertinde

Ben mi hissetmedim ben mi görmedim

Gözlerin şiir gibi ben mi okuyamadım

Aşkın hece hece gönlüme aşkla yazdın da

Söylesen ey zalim yar ben mi anlayamadım

Gülüşün aşk pınarından damlayan damla da

Bana sen gülümseyerek sundun da

Ben mi yar damla damla gülüşünden içmedim

Yeşeren sevgisizlik perdemi sen yırttın da

 Yaralarım senli her gün kanarken sardın da

 Gündüz yollarını beklerken ağladığımda

Gözyaşlarımı sildin de kıymetin bilmedim

Yaralarımı sardın da yar ben mi görmedim

 Sardınsa yaralarımın yar neden sızılar

Kul Mehmet’im yaralarım kanayarak büyür

Seveyim dedim sevdiğim hep gönülsüz yürür

Bana yürüyeceğine geri geri yürür

Ağlarım sızlarım halimden anlamaz o yar

Hatayı bende bulur kendin hata bulmazsın

Bir gün sarmadı beni hiç kolların

Sardım diye gece gündüz yüzüme söylersin

Mehmet Aluç