Eriştin Hayatın Sırrına

Takıldım kaderin rüzgârına giderim peşinde

Garip bir kulum Rahman yoluna döndüm yönüm

Bilinmezden sandalımı kırdım oturdum yolum çevirirken

Koştum karşımda kaderim gülümserken

Rahman huzurunda gönlüm yolumu buldum dirilirken

Gönlümdeki feryadı saldım semaya

Rahman kurtardı son demde

Rabbin merhameti ile başladı sarmaya

O an huzurla doldum Rahman huzurunda kalmayla

Rahman huzurunda gönlüm yolumu buldum dirilirken

Nedir ey gönlüm sendeki kibir

Ne olurdu bir gün Rahman huzurunda çekseydin zikir

Neydi seni yolunda alıp götüren fikirsiz fikir

Rahman huzurunda gönlüm yolumu buldum dirilirken

Gönül sineni eyledin kendine mezar

Yeterince kazdığın kadar sen azar azar

Yine evdesin mutlusun günlerden de Pazar

Rahman huzurunda gönlüm yolumu buldum dirilirken

Allah kulunu yalnız bırakmaz her şeye kadirdir

Artık bu fikirsiz ‘ligi Rahman izniyle sonlandır

Belki de yolun sonunda varmadan bu son demdir

Rahman huzurunda gönlüm yolumu buldum dirilirken

Eksik gönlün yarısını buldurttu Rahman

Lain şeytan musallat oldu bana bir an

Yüce Rahman yanımda duruyormuş bak her an

Sevin gönlüm eriştin hayatın sırrına durma gülümse o zaman

Rahman huzurunda gönlüm yolumu buldum dirilirken

Kul Mehmet’im Rahman gönlüme dokundu, yani

Rahman peşinde gitmeyenler nerede hani

Rahman verir şükürle kazandığın harca gani gani

Sevin gönlüm eriştin hayatın sırrına durma gülümse o zaman

Rahman huzurunda gönlüm yolumu buldum dirilirken

Mehmet Aluç