Vardın mı?

---

	Sen bana güldün mü hayatta bana gülümsesin Güller gibi koktun mu güller bana gülistan olsun Aldın gittin başını akıttın gözyaşımı yıktın beni Vardın mı koştuğun menzile koşarak verdin çile Menzile arkanda gözyaşı bırakarak varılmaz Gönülden sevmeyince gönülden yar sarılmaz Dile düşüncede kirli gönül pazarda satılmaz Vardın mı koştuğun menzile koşarak verdin çile Hayran olunmaz mı Rahmanın yarattığı gönüle Güldün esirgemedin kandırdın dedin güle güle Bülbül bir daha konar mı sinende açan güle Vardın mı koştuğun menzile koşarak verdin çile Bir lokma yedik beraber zehir kattın aşıma Sen gittin de ne dertler açtın belasız başıma Sana demediler mi gönül yıkma mezar kazma Vardın mı koştuğun menzile koşarak verdin çile Yan şimdi ihanetinin ateşi ile haydi seni göreyim Hangi sokakta hangi kulvar da ölürsün ne bileyim Haydi, feryat et benim gibi acını göz yaşını göreyim Vardın mı koştuğun menzile koşarak çek şimdi çile Kul Mehmet’im söylerim haydi git sana güle güle Hiçbir arı konmasın gönlünde açan cümle güle Bu sözlerim az gelir senin gibi vefasız bir zalime Vardın mı koştuğun menzile koşarak çek şimdi çile Mehmet Aluç