Anıların Bir Ucuna Takıldım-1.Bölüm.

---

Bu anlattıklarım ve yaşadıklarım bir anı olarak hafızamda bazen silik olarak beni geçmişe götürse de, ben hala o geçmişin tozlu gülümseyen anılarının bir ucuna takıldım kaldım ve hala o günleri bugünmüş gibi yaşıyorum. İlk o'mu beni gördü ben mi onu ilk gördüm bilemiyorum, ama bu karşılaşmamız bir tesadüf değildi onu çok iyi biliyorum.Hala ömrümde temiz bir sayfa olarak duran bu güzel günüm benim için her hatırladığımda yüzümde tebessümlerden çiçekler açtıran bir an. Onun için böyle midir bilemiyorum! Yepyeni bir rüya gibi bir tebessüme yelken açan o ilk bakışma anımız…
Anında sevda rüzgârlarının estiğini hissettiğim o an, beni rotası belirsiz yönünü kaybetmiş yarınlarda mutluluğun gerçekliği ile hiç alakası olmayan ilk denemelerin heyecanı ile sevda rüzgârlarına uçururken, sandığım o anın başlangıcı, aslında sonsuzluk ifade edenaşklardan çok uzaklara beni götüreceğini bilemedim. Islanırken bir kuyu köşede ıslanmamak için beklenilen bir mola anı gibi, sessiz tek başına sezgilerin hayal kırklığına sürüklediğim'den habersizdim.

O ilk an sokakta yürüyordum saat gecenin onu,arkadaşlar ile restoranda akşam yemeği dönüşünde hafif adımlarla yoluma devam ederken, onu gördüğümde yüreğim sanki benim değildi terk etmişti beni, bana hafiften gülümserken ben onun peşinde koşan sefil bir insan olacağımdan habersiz gülümsedim ve yanına yaklaşarak.
-Hayırlı akşamlar
Derken sesim bir anda sanki sokakta yankılandı, o anda tüm sokaktaki tüm ışıklar söndü,sadece onun gülümsemesinin ışığı sokakları ve gönlümü aydınlattı. Gülümseyerek sımsıcak bir gülüş ile.
-Hayırlı akşamlar beyefendi
-Hayırlı akşamlar, gecenin bu saatinde yalnızsınız, benim gibi.
-Çok haklısınız beyefendi, isterseniz tanışalım daha rahat konuşuruz, ben Rüya.
O an inanın bu sımsıcak konuşması, gülümsemesi başımı döndürmüştü. Bende gülümseyerek.
-Bende Mehmet, tanıştığımıza memnun oldum.
-Bende memnun oldum.
Geçen zamanda yaşadığım acılar hafızamda kalan bütün ıstıraplar bir anda silinmiş, yok olmuştu.Ben
-Sizi böyle yalnızlığa iten ve beni yalnızlığımdan kurtaran sizi sokağa iterek beni mutluluğa götüren bu tanışmamıza vesile olan, sıkıntınızı öğrenmek istesem beni umarım yanlış anlamazsınız.
Bir an sustu.O geride her şeyi silen huzuru bana sunan gözlerindeki ışıltı ile bana baktı,beni sersemleten bu bakışının sersemliği ile yere düşmemek için koluna sarıldım. Bana
-Bu anlamlı rastlantıyı, pek çok duygusuzluk anaforuna Kapıldığım ve odamda tek başına oturur iken bir an nefes almak için çıktım. Dul bir bayanım, eşimi geçen yıl kaybettim
Derken gözünden iki damla yaş gecenin karanlığında parıldayarak yere damladı.Bende
-Çok üzgünüm…
-Yok, hayır bırakın bu klişe sözleri, alıştım ben bu onsuz yaşamayı. Artık yeni bir hayat kurmak için hayaller kurarken bir anda kendimi sizin yanınızda buldum.
Gülümsedim.
-Aslında bende dalgın yürürken sizi bir anda gördüm, yok hayır galiba ilk siz gördünüz ve gülümsediniz.
-Ne önemi var ki, sen veya benim görmemin? Şu an yan yanayız önemli olanda bu değil mi?
-Evet haklısınız.
Dışarıya doğru dönük olmayan hislerim,dış dünya ya kendimi ifade edemeyen ben, şimdi sözünde şefkat dolaşan sözler ile gönlümdeki kelimeleri , hece hece dilimle karşımdakine dökebiliyordum. Ben
-İsterseniz şu karşı ki restoranda oturalım bir kahve, hayır hayır eğer akşam yemeği yemediniz ise bir yemek yiyelim, sizce bir mahsuru yok ise…

Mehmet Aluç

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...