Solduran kederin izleri, seni takip ederse
Seni şimdi üzen ıstırabın, yarın güldüren dermanın, kapın çalarsa
Perişan kederli halin, şimdi dermansız bırakır, yarın terk ederse
Bu sevinçli yüreğine, Yüce Rahmanın merhameti ile dolar mı acep
Yoksa bu haline derman olan Rahman'da, sen değil midir dersin
Ümitsizlik batağına düşme sakın, aklını fikrini batakta bırakma sakın
Bil, her zaman Yüce Rahman her an her yerde, sana senden yakın
Çığlığın çığlığında kaybolma, çığlığa ses ol, çare çığlığa çare olmaz mı
bakın
Dipsiz bir kuyuda değilsin ki, Rahman'ın deryasındasın, ol az yakın
Yoksa bu haline derman olan Rahman'da, sen değil midir dersin
Sızlayan yarana derman gönderen, derman içinde mutluluk veren
Sen ağlasan da, kapında mutluluğu bekleten, seni Rahman değil mi gören
Hasretin okyanusunda yüzerken, soluksuz kaldığında, soluk veren
Soluk verdikten sonra, can yakan susmana, korkuna, dil veren,
Yüce Rahman değil mi, selamete erdiren
Yoksa bu haline derman olan Rahman'da, sen değil midir dersin
Kirpiğin ucunda, bir damla yaş akarken, yere düşmeden duanı kabul eden
Kurudu gönül bahçem, demeden gönlünde, gül bahçelerini açtıran yeşerten
Hayallerim, yapraklar gibi soldu demeden, hayallerini sana ulaştıran
gönderen
Âlemlerin Rabbi, Yüceler Yücesi Rahman değil mi?
Rahmandır bilmez misin, sen değil midir dersin, edepsizliğinle günah
çamuruna düşersin
Kul Mehmet'im, dert içinde yalnız kaldım deme, Rahman her an seninle
Yıkıldım deme, dimdik ayaktasın işte, selamet değil mi şimdi seninle
Sızılarım solumda esir etmişti, şimdi gülümser unutursun, bir gülüşünle
Lal ederken dilini ıstırabın, şimdi şakırsın bülbül gibi derdin bitişiyle
Yüce Rahman değil mi, selamete erdiren ey cahil, unutursun
Yoksa bu haline derman olan Rahman'da, sen değil midir dersin
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder