Gönül imansız
dirilmez bu dünya bu can içinde
Dünya imansız
ayakta durmaz gönülde imanlı er olmayınca
Gök kubbe durur
ayaksız bak gör imanlı gönüldeki sütunları
Nefret abad
olmaz bu âlem de gönülde imanlı sütunlar yıkılmayınca
Adım adım
imanlı erler dolaşır âlem de nefes için
Rüzgâr esse de
nefretten yana yakar yıkar imanlı adımlardan olur yana
Can düşmez
toprağa insan elinde bilmeyen bilmez yakar yıkar acımaz cana
Nefret abad
olmaz bu âlem de gönülde imanlı sütunlar yıkılmayınca
Cümle dilde
dolaşan dillerde iman sözleri bitmez
Son nefes
bitmeden dilde gönülde imansız gönül gülmez
Baştan aşağı
soyunsa da nefret kin için yol tutmaz imanlı er yolunda
Nefret abad
olmaz bu âlem de gönülde imanlı sütunlar yıkılmayınca
Hak yoldan
başka mutluluk yolu yok arama sen boşuna
Ararsan da hüsran
içinde kalırsın sen nefret ateşinle yanarsın baştanbaşa
Birlikte birlik
dirlik var ikilikte yol yok nefret ateşinde azap var kalırsın tek başına
Nefret abad
olmaz bu âlem de gönülde imanlı sütunlar yıkılmayınca
Gir imanla
gönüllerin denizine edeple hayâ iz var o can içinde
Seyir eyle âlemi
gönül gözüyle merhameti bulursun bir adımda gülüşünde
Kul Mehmet’im
bak canlar içinde canını bul cümle âlemin gönül bahçesinde
Nefret abad
olmaz bu âlem de gönülde imanlı sütunlar yıkılmayınca
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet-
Abad: Şen,
bayındır…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder