Kadir kıymet bilmeyince
Dökülür gözyaşların ince ince
Ne zaman geleceği belli olmayınca
Vaktinde gönülden sevmeyince
Gidince ağlarsın böyle ince ince
Kıymeti bilinir insan gidince
Kahrolursun böyle göz görmeyince
Ağlama artık giden gitti kendince
Vaktinde gönülden sevmeyince
Gidince ağlarsın böyle ince ince
Gideceği belli olur gönülden sevmeyince
Gece gündüz ona gülümsemeyince
Oda sen gibi ağlar gece gündüz gizlice
Vaktinde gönülden sevmeyince
Gidince ağlarsın böyle ince ince
Anlarsın o zaman belin bükülünce
Saçlarına aklar tek tek dökülünce
Anlarsın ağladığın da halin bilinmeyince
Vaktinde gönülden sevmeyince
Gidince ağlarsın böyle ince ince
Zaman artık gülmez olur sana
Hasret dokununca tatlı cana
Kimse uğramaz gönül denen hana
Vaktinde gönülden sevmeyince
Gidince ağlarsın böyle ince ince
Zamanında hiç böyle sevmezdin
Yüzünü görmeyi hiç istemezdin
Nefret dolu sözler söylerdin
Vaktinde gönülden sevmeyince
Gidince ağlarsın böyle ince ince
Hatan yüzünden sevginiz bitti
Gitmez sanırdın bak nasıl gitti
İşte nefretin canına tak etti
Vaktinde gönülden sevmeyince
Gidince ağlanılır böyle ince ince
Gelmez olur giden geri
Sen atmadın bir adım ileri
Kandırdı belki seni birileri
Vaktinde gönülden sevmeyince
Gidince ağlarsın böyle ince ince
Kahr olur sen kendince yaşa
Bir daha gönül’e olur musun paşa
Kendin yaptın kendin buldun otur taşa
Vaktinde gönülden sevmeyince
Gidince ağlarsın böyle ince ince
İstediğin oldu geldi korkulan başa
Şimdimi geldi aklına,
Gitmedin ardında koşa koşa
Şimdi seviyorum desende boşa
Vaktinde gönülden sevmeyince
Gidince ağlarsın böyle ince ince
Kul kendi yapar kendi bulur
Kader deme sakın boşa olur
Kul kendi saçın başın yolar savrulur
Vaktinde gönülden sevmeyince
Gidince ağlarsın böyle ince ince
Yaşarsın artık acı günleri
Yatamaz olursun geceleri
Kul Mehmet söyler bu sözleri
Vaktinde gönülden sevmeyince
Gidince ağlarsın böyle ince ince
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder