Ey canlar
kardeşler ecel gelir ölüm çiçeği açar
Her an
insanlıktan kaçan insan sanmayın kaçar
Çiviyle çakılmış
gibi bakar boş bez gibi yıkılır naçar
Pişmanlık o
an olmaz önce olurdu eyvah kaldın biçare
Yanlarında kolların
kalkmaz tabut kalkar şaha
Eyvah götürmeyin
beni desende artık boşa
Zaman gelmiştir
hesaba vermeye doğru koşa koşa
Pişmanlık o
an olmaz önce olurdu eyvah kaldın biçare
Sırtında sıvazlardı
düşman sana göre dostundu
Nerede onlar
yoklar yanında bir anda yok olundu
Güç kuvvet
dermanınla koşardın ne oldu nasıl yok olundu
Pişmanlık o
an olmaz önce olurdu eyvah kaldın biçare
Hani koşacaktın
nefretinle beraber yedi deryaya
Kalkardı nefretle
yıktığın viranelerde kolun havaya
Şimdi koşuyorsun
çaresiz cehennem denilen deryaya
Pişmanlık o
an olmaz önce olurdu eyvah kaldın biçare
Kul Mehmet’im
der ki insan nasihat meclisine gelmezse
Gönülde açan
çiçeklerine merhametle su vermezse
İnsanı insan
bilip onunla birlikte olup beraber gülmezse
Ecel gelir
alır götürür cehenneme gülünmeze insan olmazsan
Pişmanlık o
an olmaz önce olurdu eyvah kaldın biçare
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder