Songül’üm

Beklerim yolunu yar gelmez

Yar gelmeyince yüzüm gülmez

Kış gününde beklerim yaz gelmez

Seni ben candan severim songül'üm

Ağladığımda gülen yüzümsün

Kış güzünde açan bahar gülümsün

Gülmeyen ömrüme gülen ömrümsün

Ben seni candan severim Songül’üm

Seninle kış günlerim yaz olur

Senin yanında gönlümde binler söz olur

Karanlık gecelerde gülüşün ay olur

Ben seni candan severim Songül’üm

Senden başka hangi yüze bakarım Songül’üm

Sen gönül bahçemde öten bülbülüm

Kırılan kolum kanadımsın ay gülüm

Ben seni candan severim son gülüm

Dertli halimden kin anlar Songül’üm

Yürek yanar kim söndürür Songül’üm

Gözüm pınar akar kim siler Songül’üm

Ben seni candan severim Songül’üm

Türlü dertlerim olur üzülürsün

Karşımda nazlı nazlı süzülürsün

Beni avutmak için tatlı sözler söylersin

Ben seni candan severim son gülüm

Benimle gözünde yaşlar dökersin

Gönül bahçeme çiçekler güller dikersin

Bilirim sende beni candan seversin

Ben seni candan severim son gülüm

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Eşim Songül’e ithaf ediyorum.