Gönül Gibi İsen Gel Gitme

            

Var mı sabırla beni dinleyecek saran aşk gibi

Viran eden sözler gibi dinleyeceksen gelme

Zaten giyinmişim gönlüme beyaz kefeni gülme

Canı canana veren gönül gibi isen gel gitme

Sabır yolunda bana sabırla yol olacaksan

Aşk yolunda aşk gibi konuşmadan saracaksan

Taze açan gül gibi gönlümde açılacaksan

Canı canana veren gönül gibi isen gel gitme

Saplanan hançeri sırtımda gülümseyerek çıkaracaksan

Sararan gönül ağacımı merhametin ile yeşerteceksen

Vefasızlıkla ağlayan gözyaşlarımı ellerinle sileceksen

Canı canana veren gönül gibi isen gel gitme

Ah ile yandı yüreğim maziyi geride bıraktım

Gülümserim diye umut ile dönersin diye yollara baktım

Mihnet ile kaldım yollarda düştüm dermansız kaldım

Canı canana veren gönül gibi isen gel gitme

Kul Mehmet’im gönül yıkan ettiğini bulur derim

Gönül yıkmam gönül inşa ederim gülümserim

Sevdiceğim gelir mi diye hala yolun gözlerim

Canı canana veren gönül gibi isen gel gitme

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)