Kalk silkelen soluğa soluk katalım

İradeye atılsa da nefretle çelme

Yeter daha geri geri gelme

Dağılsın nefret göğsün hançerle delme

Kalk silkelen soluğa soluk katalım

Düşme ile ebedi yol bırakılmaz

Hayaller karasa titreyen kalp unutulmaz

Yollar çetin ise dava bırakılmaz

Kalk silkelen soluğa soluk katalım

Ne çıkar yol olsa çetin yokuş

Göz kararsa değil bu yok oluş

Araya girse de nefret değil yok oluş

Kalk silkelen soluğa soluk katalım

Kulun derdi yıkmak dertle ilgilenmek değil

Secde ile beş vakit namaz kılmak değil, sen eğil

Hayat oyununda oynan son perde değil aradır bil

Kalk silkelen soluğa soluk katalım

Ne çıkar bir anlığına soluksuz kalsak

Dava milletin davası azda uykusuz kalsak

Nefret kini görmeden gönüldeki saflığa baksak

Kalk silkelen soluğa soluk katalım

Kul Mehmet’im uçan kuş olsa da yaralı

Evlerde ötse de baykuş viran değil yüzü karalı

Şehit yakını yetim ağlar dertli dertli ağlamalı

Kalk silkelen soluğa soluk katalım

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)