Kaç kaçabilirsen

Yaktın yıktın harap oldu bak işler

Kudurmuş at gibi neden sen kişner

Nefret ateşiyle dönerde döner

Çekmediğimiz dert gamıyla koşar

Kaç kaçabilirsen çekme istersen

Yollar karışık karanlık çıkış yok

Perdeler yırtık yüzlerde yırtık çok

Fakir dersen ihanete karnı tok

Çekmediğimiz dert gamıyla koşar

Kaç kaçabilirsen çekme istersen

Elinde belalar var koşar gelir

Yediği hepsi faiz tatlı gelir

Yediği alev olur çıkar bilir

Çekmediğimiz dert gamıyla koşar

Kaç kaçabilirsen çekme istersen

Vurdukça vurursun insafı yoktur

Peşinde koşan densizlerde çoktur

Derde dermanı hiç görende yoktur

Çekmediğimiz dert gamıyla koşar

Kaç kaçabilirsen çekme istersen

Rüzgâr peşinde estikçe eser

Eline almış kılıcı hep keser

Ecel gelir bir metre bezle göçer

Çekmediğimiz dert gamıyla koşar

Kaç kaçabilirsen çekme istersen

Gülümsersin elinde vardır bela

Ecel gelir okunur elbet sela

Gitmem desende mezara zor bela

Girer belanla kalırsın evvela

Belan senin ile sığmaz mezara

Ateşle yanar sığarsın güç bela

Görünenin görünmeyen yüzü var

Görünmeyen yüzü görmeyen azar

Sanma mutlulukla geçer bu Pazar

Bakalım Rahman daha neler yazar

Çekmediğimiz dert gamıyla kaçar

Kaçmana gerek yok ki kul Rahman var

Kulu imtihanla her an sınar

Üzülme mazlum seven gelir yine

Kör gözlü edepsiz koşar kine

Hep gider utanmaz burun dikine

Mutluluk kaldı bak bir dahakine

Kaçmana gerek yok ki kul Rahman var

Kulu imtihanla her an sınar

Kul Mehmet umutla hayalini kur

Sen imanla her an o yerinde dur

Zalim önüne imanınla kur sur

Kaçmana gerek yok ki kul Rahman var

Kulu imtihanla her an sınar

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)