Ben Büyümenin Çocukluk Gibi Oyun İçinde Oynayacağım Oyunlarla Geçeceğini Sanırken,Hayatın Oyununa Dâhil Oldum.
Hayatımda zaman ne çabucak geldi geçti farkına dahi varamadım, çocukluğumun etrafında rengârenk çevirdiğim o topaçlar misali hayat zaman döndü döndü, birden büyüdüm. Çok istemiştim büyümeyi, büyümeyi hüner saymıştım. Hayat bana tüm sorumlulukları yükleneceksin, sırtında taşıyacaksın baba olacaksın dememişti ki, birden evlendim baba oldum, sevindim neşelendim, onların sorumluluk bilinci sırtıma tatlı bir yük olarak bindi. Ben büyümenin çocukluk gibi oyun içinde oynayacağım oyunlarla geçeceğini sanırken, hayatın oyununa dâhil oldum, hayatın sunduğu içinde imtihanında bulunduğu bir yola soktu, çetindi kolay değildi, âmâ yol bana Âlemlerin Rabbi yanında demeden önce Yüce Nur Kur’an ve Nurdan Nebi anlatmış söylemişti zaten. Dikkat et nefsine şeytana dünya ya uyarsan bu hayat bu emirler, senin için can sıkıcı bir anlaşmaya döner, onlara uyarsan kaybedersin dedi, emirleri aldık başım üstünde dedim, bu hayatın yükünü onlara tabi olarak hafiflettim çok şükür.
Nefis şeytan, neden devamlı ha bire bu anlaşmanın çok renksiz kazanlı olmadığı söyleyerek yoldan çıkarmaya uğraşıyor ve mütemadiyen usanmadan konuşuyor? Anladım ki bu hayatı bir masal olarak düşün, her masalın kötü bir adamı ve kahramanı vardır, kahraman gönülleri fetih eder, kötülükleri yener. .Kötülüğü anladım ki karanlık yüzü ile ömrü karanlık içinde bıraktığı ve onu gönlündeki merhametin imanın nuruyla aydınlattığı ve yok ettiği için kahraman oluyormuş, Rabbim bunu da anlattırdı anladım çok şükür. Bizim yerimize kötü adamlarla uğraşıyor çabalıyor, bizim mutluluğumuz için savaşıyor. Sonra dedim bu kadar cesareti nerden buluyor, anladım ki Âlemlerin Rabbi olan yüce Allah Sonsuz Merhamet sahibi olan, imanın içine o gücü ve tokadı yerleştirmiş zaten kötü insanlar için. Kötü adamın cesareti ne kadar deli ve hırçında olsa, imanın tokadı da dünyanın ağırlığı gibi ağır ve etkili yıkıcı oluyormuş, çok şükür Rabbime, şimdi anladım hayat çok ama çok güzelmiş, çocukluğum ayrı güzel, büyüklüğüm daha ayrı bir güzelmiş.
Başkalarının mutluluğu için yaşamak ve yaşatmak çok anlamlı ve harika bir yaşama tarzıymış. İşte bu güzellik, kendi kendini düşünme ve nefsi şeytanın deliliğini esaretini yıkan bir cesaret onurmuş. İşte bunu anladığım an gönlümde elimde gezdirdiğim topaçları savurdum uzaklara, çocukluğumun o günlerine, sizler dedim o güne aitsiniz bu ana ait değilsiniz. Siz çocukluğum o anın içinde güzeldiniz…
Rabbimin imtihan için gönderdiğine sabırla evime gönlüme misafir ettim sizler yabancısınız demedim. Bazen ben yabancı kalsam kaybetmemde Rabbim mücadeleye devam yıkılsan da devam yıkılmazsan da devam diyerek çok şükür her kulunun yanında olduğu gibi yanımda oldu. Binlerce günahım var iken “Af” kapısına koştum hiç geri çevirmedi, gelmem için elimden tuttu çok şükür.
Selam ve dua ile
Mehmet Aluç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder