Resmindeki sessiz Ölüm

Taş gibi çivi ile duvara astığım

Gece gündüz

Gülümsemeyen suratına baktığım

Duvarda yana yaka ıssız çöl gibi duvarı kaplayan

Resmine bakıyorum

Tıpkı senin gibi gülümsemeyerek

Kaçacak gibi bakışını duvara çaktım

Beni boğacak olan

İfrit gözlerinle kollarını

Duvara çaktım

Beni terk edip giden senin

Sessiz feryadını

Mutsuz yüzünü

Kırık kolun kanadına

Güvensizlik dolu

Beni görmeyen

Bakışlarını çaktım duvara

Gökleri aşsan da

Yolları zaferle kazansan da

Gülümsemeyen ölü suratınla

Ölü resminle

Duvarda çakılı kaldın

Artık ne bir şahinim artık ben

Seni ıssız ölümünden kurtaracak

Nede sen bir ceylan seke seke yürüyerek

Yanıma gelecek olan

Nede ateşsiz bakışsız ’lığın yarınımızı kurtaracak

Nede ben sana koşa gelecek olan bir yiğit değilim artık

Kendimi de duvara

Taş gibi çivi ile yan duvara astım

Artık ne sen beni görüyorsun artık

Nede ben seni görüyorum çenesi yırtık

İkimizde dağıttık yarınları

Koşarak gelen adımları

Şimdi sen mutsuz

Ben mutsuz

Bir duvarda yaşıyoruz yarınsız umutsuz

Mehmet Aluç