 |  | |
 |
Ormanda gezer bir ceylan
Yavrularına götürmek için bir lokma
Gezer durur gözlerinde yaşlar
dökülür
Karşıdan çıkan bir avcı ceylanı
görünce
Doğrultur tüfeği vurmak için
Dile gelir ceylan
Ey avcı vurma beni
Gönülden yaralıyım öldürme beni
Arkamda ailem var
Sinemde vurup da
Bu dünyadan göç eyletme beni
Avcı şaşırır donup kalır
Ey gözleri güzel ceylan
Seni görünce yüreğim dağlandı
Seni vurmak istemem ama
Nefsimi elimi kolumu bağladı
Sende vardır damak tadı
Benim nefsimde vardır eşsek inadı
Ben değil miyim bir âdem evladı
Sözlerin yüreğimi parçaladı
Salınarak durma karşımda
Var git yoluna düşmem artık peşine
Ceylan derki
Akmasın gözyaşın
Mevla’ya selam dursun başın
Gönlünü titreten nedir
Seni yolunda çeviren kimdir
Yüce Rahman gönlümüze mizan kurmuş
İçinde merhametin sarayını oturtmuş
Aman dileyen kalkmaz elim
Daha ne söyleyeyim ben birazcık da
kelim
Ceylan der ki
Bilirim çok zordur dostluk
Gönlü güzel olanın her sözü olmaz
elastik
Aileme lokma arar iken seni
karşımda buldum
Yüce rahmanın merhametine sığındım
Rahmanın nuru sinsin sinene
Ne güzel bakılır merhametin yolunda
gidene
Bak giymişsin rahmetin atlas
yeleğini
Bereket dolsun eline geçmesin eline
zahmet eleği
Merhamet ile gezmek bilirim
Rahmanın dileği
Rahman dilerse kış ayında açar
ağaçların çiçeği
Bendeki bilirsin ana yüreği
Rahman ile Hızır olsun sana yoldaş
Yürüdüğün yolda açsın bahar çiçeği
Mehmet Aluç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder