Ben Hala Yine Sensiz Mevsimsiz'im

Ey sevgili terk edişin unutulur mu mezara kadar?Biliyorum dönmeni beklemem beyhude olacak amma gelde gönlüme söz geçiremiyorum!Kurtulamadım ayrılık ile vefasızlığının pençesinde,yanıyor yüreğim kor alev...

Yıkamak istesemde, kazma kürek ile kazısam da unutmak mümkün değil seni,gönlüme silmek silinmez hecelerle yazmışım adını, her adımlarımda hasret yokuşuna tırmanıyorum,hasretin dehlizlerinde kayboluyorum,ama sen bunu bilmiyorsun zaten bilemzsinde yüreğin taştan merhametten aşktan habersiz...

Bu nasıl bir oyundur anlayamdım,sevdim dedin sonra arzularına heveslerine uyma deddim,çektin gittin,böyle bir şeyi duydum yaşadım desem yalan olurdu amma şimdi oldu gerçek.Yansamda aşkın derinliğinde sensiz gönlümdeki merhameti aşkı hiç kimse silemez Rahman dan başka bunuda böyle bil.Ben aşkı nakış nakış gönlüme örmeye devam ediyorum sende nefretle arzularını kapkara ipler ile ör bakalım,sonunda kim pişman olacak elbet çıkacak meydana...

Ben hala yine sensiz mevsimsiz ve sensiz yedi sene geçirdim sanki sen ötelerde bana dersin haydi sen ölsene...Hasret kalsamda o busene artık yolumu sensiz sen olmadan sein sevgine muhtaç olmadan Allah'ın izni ile devam edeceğim.Derdi verende Allah şifayı verende Allah...Ben Rahman ile yaşarım coşkuyu sen kendin kendi halinle kal ve yan ve beni anla ey sevgili olan bir zamanlar olan can....

Mehmet Aluç