Ufukta benimle batarken güneş
Bana olamadın gülümseyen bir eş
Bana küserek ufukta batan güneş
Umarım senin için ufukta doğan olur o güneş
Umarım başkalarına olursun gülümseyen bir eş
Batmasın bana batan güneş sana gülümsesin o güneş
Ağlayan sensiz gözlerim gülümsemezken
Günahlarınla akmasın sende gözyaşların
Ben değerimi bitirirken sensiz kaldı bakışlarım yalvarışlarım
Umarım sen değerini bulursun sessiz kalmaz bakışların yalvarışların
Batmasın bana batan güneş sana gülümsesin o güneş
Köksüz bir çınar gibi devrildim gidişinle içten içe çürüyen
Hayat yolunda tek başına kaldım yalnız yürüyen
Umarım sen laleler gibi açarsın hep gülümseyen
Bana bozulan zamanın çarkı gibi hasret uçurumuna düşmezsin
Batmasın bana batan güneş sana gülümsesin o güneş
Yaz aylarım bana oldu kışın üşüten zemheri ayı
Hasretlikle bana geride kalan pişmanlığımın payı
Sensiz kaç gece kaç sabah gelirsin diye duvarlara yazdım binlerce sayı
Umarım her kış yaşarsın cıvıl cıvıl bahardan ayı
Batmasın bana batan güneş sana gülümsesin o güneş
Hasretinle belim büküldü kaldım büklüm büklüm
Senin gidişinle sanma yaşıyorum ben zaten öldüm
Sendin benim hem bahar hem kışın açan solmayan gülüm
Gidişinle bana senden kalan sadece zulüm
Umarım sen hasreti yaşamazsın belin olmaz iki büklüm
Batmasın bana batan güneş sana gülümsesin o güneş
Gülüşlerin beni gökyüzüne uçuran kanattı
Bilmem gülümsemenin için kim neden zehri kattı
Aşk ile gülümseyen gözlerin beni bir anda yalnız bıraktı
Bilmem o yumuşacık merhamet dolu ellerin yüreğimi nasıl kanattı
Gidişinle umarım gülüşüne güller eklenir zehri tatmazsın
Batmasın bana batan güneş sana gülümsesin o güneş
Kul Mehmet'im konmaz artık gönlüm başka bir gönle kanatları kırıldı
Sanma terk edip gittin de bu gönlüm sana darıldı
Biliyorum kavuşmamız için hasretin çoğu gitti azı kaldı
Hasretin kapımı çalması ile vuslat senden önce yola çıktı
Umarım hasretliğimi anlarsın benim gibi yanmadan yola çıkarsın
Yola çıkmasan da batmasın bana batan güneş sana gülümsesin o güneş
Mehmet Aluç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder