Bekler İsyan İmdat Çığlığında Geceleri

Çökmüş isyan bulutları kör karanlık gecelere eyler mekan

Bekler kıskacına almak için hüzünlü gönülleri yollarda bekler iken

Tozlu yollara unutulmuşluk ekmiş başak çiçekleri gibi açılan diken

Kara gözleri ile bekler geceleri hasret i sarmış gönlü bekler erken

İmdat çığlığında, sessiz akan göz pınarlarına gizlenmiş isyan derken

Bekler İsyan İmdat Çığlığında Geceleri hal böyle iken

Saplanmış hançer gibi, yetim bir çocuk masumiyeti ile bekler yollarda

Bekler yollarda, yok oluşa giden yolun köşesinde yol ayrımında

Bekler, tüm çiçekler solsun tüm renkler yok olsun diye sokak başlarında

Kararsın notalar, kelimeler gülüşler sözler diye

Haince, sinsice bekler yanaklar solsun ne diye

Bekler İsyan İmdat Çığlığında Geceleri hal böyle iken

Açar aşk güneşi gönüllerde, kör eder isyanı

Açar gönüllerde, zevki sefa ile aşk

Gör gözünle işte ahu gözlü Leyla’yı

Öp dudağında, görsün aşkı sevdayı

Yazık deme, geçen onsuz gecelere

Seni hazırlıyor, dudağında dökülecek kelimelere

Aşkı ruhuna üfleyen gecelerde

Gör de sarıl onunla geçen günlere, o aşk dolu sözlerle

Kul Mehmet der ağla gözlerim o yârin göğsünde

Selam olsun, seven tüm gönüllere, sevdiğini yüreğinde sevenlere

Bırak geçmişi, yaşa bugünü, aşk tüten gecelerde

Kalmasın, kavuşmak mahşerde, hüzünlü beklemelerde

Mehmet Aluç