Varlığımla Gölgenle De Olsam

Yoruldum her sabah, camdan seni görmeyi

 Dönüşüne ait düş görmüş gibi hayal ederek seni beklemeyi

Sana bakarak uyumayı hayal etmeyi

 Artık yoruldum sensiz rüzgâra özlemlerimi savurmayı

 Aşk dolu yarınları savurmak için yerden aldığım yaprakları uçurtmayı

Biliyorum halini camdan sinsice bakarken gördüm seni saklama gözlerini

 Bir bilsen yanımda olsan da görsen halimi, duysan aşkımın biz diyen sesimi

Artık yoruldum sensiz rüzgâra özlemlerimi savurmayı

 Öpsen gül dudaklarınla dudaklarımda ateşten busenle

Hırçın fırtınalarım dinse busenle

Sevindirsen bende emanet duran seni ve kalbimi gülüşünle

Artık yoruldum sensiz rüzgâra özlemlerimi savurmayı

Geceyi andıran düşlerime gelişinle güneş açtırtsan gelişinle

 Gelmezsen de gelmeyişin gönlümü yaksa da, özlemlerinle

Acılarına rağmen seni seviyorum, varlığınla gölgenle de olsam

Artık yoruldum sensiz rüzgâra özlemlerimi savurmayı

Mehmet Aluç