Bu Blogda Ara

13 Şubat 2015 Cuma

Sensizliği Sokağa Attım Yıkıldı Sokaklar



Sensizliği Sokağa Attım Yıkıldı Sokaklar

Bazen gün ortasında bazen gecenin en sessiz anında ağlıyorum. Gözlerini görüyorum bana bakan, bana bakarken pişmanlıkla ağlayan gözlerin aklıma gelince ağlıyorum işte.

Oysa ağlaması gereken sen, çektin gittin delice bir yalan uğruna, şimdi görüyorum pişmanlıkla bakan gözlerini lakin sen yoksun…

Sokaklarda seni arıyorum kırık kolum kanadım ile.
Sen boynuma atılı bir kement, sürüklüyorsun peşin sıra lakin hangi sokakta hangi evdesin bulamıyorum…

Kollarımda uyurken bıraktığın sıcaklığın hala kollarımda, onunla ısınıyorum ayaz gecelerde…

Seni hatırladıkça daha çok susuyorum, ben sustukça yüreğimde sen büyüyorsun sığamıyorum dünyaya…

Derdimi, sensizliği sokağa attım yıkıldı sokaklar…
Pencereme konan kanadı kırık kuş omzumda, onunla seni arıyorum.

Gecelerin karanlığında başımız üstünde uçan o kuş ile seni beni tanıyan o kırlangıç kuşu ile.

Gecenin karanlığını yüreğimdeki aşk ateşi ile aydınlatıyorum, herkes görüyor yüreğimdeki ateşi bir sen görmüyorsun.

Mehmet Aluç

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Hiç yorum yok:

Yayınlarım

Bugünü Elinden Alına Adam Geleceği İçin Ne Yapabilir?

  Bugünü Elinden Alına Adam, Geleceği İçin Ne Yapabilir? Cevaplarınızı bekliyorum. Mehmet Aluç