Vazgeçersem bu aşktan beni dövün
Ölmeden önce bu bedenimi gömün
Mecnun olup onun gibi sevmezsem
Dert keder parçalasın beni büsbütün
Leylamı sarmaya da yetmesin bu gücüm
Bir ömür sarsın beni dert keder hüzün
Bu başa yakışmaz aşksız Leyla ’sız gezmek
Leyla olmadan yaşamak bana ölüm demek
Gider mi boğazımda onsuz bir lokma yemek
Leyla ‘sız olmak bana bu dünyada ölüm
Leylamı sarmaya da yetmesin bu gücüm
Bir ömür sarsın beni dert keder hüzün
Leylam olmadan söyleyin nasıl yaşarım
Bu gönül onsuz yaşamaz onsuz şaşarım
Aşkın değerini elbette ki ben aşkla anlarım
Aşksız yaşamak kula ölüm bilirim canlarım
Leylamı sarmaya da yetmesin bu gücüm
Bir ömür sarsın beni dert keder hüzün
Aşka düştüm düşeli ben onunla yaşarım
Aşkın deryasına o yar ile ben koşarım
Uzaktan salınarak gelince endamına bakarım
Bu gönlümü elbet bu aşk için yakarım
Leylamı sarmaya da yetmesin bu gücüm
Bir ömür sarsın beni dert keder hüzün
Onunla yürürüm ufukta doğan şafağa
Gönlüm onunla açar döner cennetten bağa
Rabbim ayrı koymazsın beni ondan uzağa
Varayım onunla cennetteki İrem bağa
Leylamı sarmaya da yetmesin bu gücüm
Bir ömür sarsın beni dert keder hüzün
Kul Mehmet’im aşk bu gönüle ömürmüş
Kul aşkı alınca gönlüne ancak gülermiş
Nazlı yârin bir bakışı bu gönüle yetermiş
Var onu aşkla sev bu ömür kalmaz bitermiş
Leylamı sarmaya da yetmesin bu gücüm
Bir ömür sarsın beni dert keder hüzün
Mehmet Aluç/Kul Mehmet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder