Gönlümüzdeki Sevgi Merhamet İnanç Bandı Döndükçe...

              

Tokat’ı yedi gönül yalnızlığı çare diye görünce

Derdime derman olmadı hiç kimse ben küle dönünce

Yaşadığımız bu dünyada biz Müslümanlara, nasıl bir hayat yaşamak istiyoruz diye bunu bize hiç soran olmadı ve sormasını beklemekte aptallık olacaktır. Âlemlerin Rabbi Yüce Allah’ın bize sunduğu yaşamamızı istediği hayatı yaşamaktan/yaşatmaktan uzak bizler, önümüze sunulan hayatı dayatma zorlama ile kabul ederek yaşamak zorundayız, bunun başka bir alternatif yolu da olsa bunu gerçekleştirecek gücümüz yok. Küresel güç denilen zırvacıların elinde bulunan ekonomik parasal güç her ne ise, bir süre daha paraları bitene kadar çekmek zorundayız. Yaşanılan terör olayları kaos bunların hiç biri tesadüf değil. Müslümanların birbirlerinden uzaklaşmaları neticesinde, şimdi karşı karşıya oldukları sorunları bunca eziyetlere maruz kalması, böylesine yalnız kalmalarına eziyet görmelerine götürmekte ve ezmektedir. Karşı karşıya kaldığı bunca sıkıntının sanki hiç yetmezmiş gibi tek başına fert olarak yaşamayı kazanmayı seçmesi, bu sıkıntı ve dertlere eziyete meydan okumak  ve meydan okumanın sonucu yıkılması yaşadığımız çağın dayattığı bir faturadan önce birbirimizden bu kadar uzak olmamızın bu kötü sonuçları doğuracağından anlatacak olan izanla  idrak edemediğimiz için başımıza gelmektedir…

İçine düştüğümüz bu anafordan bir gün çıktığımız savı ise biz birbirimize yaklaşmadan, birbirimizi kucaklamadan gerçekleşeceğini sanıyorsak bu yine boş hayalden başka hiçbir şey olmayacak ve yine elimiz boş kalacaktır. Bizler birlik beraberlik gönül gönüle olmadan, bizler daha fazla üreten gerektiğinde az tüketen, aşırılıktan uzaklaşmadan gerektiği gibi az tüketen çok üreten bir toplum haline gelmek isteyip istemediğimizi fark ettiğimiz anda, bizi yıkan bu küresel güç sermaye o an yıkılacaktır karşımızda. Gönlümüzdeki sevgi merhamet inanç bandı döndükçe içine güzelliği kardeşliği beraberliği kayıt edip çaldığı müddetçe, modern denilen birilerinin dayatması ile şekillenen bu dünyaya karşı bizim onlara güzellik olarak neyi teklif ettiğimizi, onların bu çıkar ilişkisi ile toplumu parçalayan sitemlerinin çürüklüğünü anlatarak ortaya koymadıkça, ezilmeye yok edilmeye karşı çıkamayacağız.

Boş sual peşinde ellerin peşinde koşarsan

Nefsin ile kendine sen boş yollarda coşarsan

Birlik kardeşlik iman gücüyle olmaz isen yalnız kalırsan

Birileri gelir yıkar seni sen böyle güçsüz kalırsan

Ağlayıp gözyaşı dökünce silecek bir insan gönül bulamazsın

Okuyup ilmi almazsan

Girip bir gönülde merhametle kalmazsan

Birlik kardeşlik imanla sen yola çıkmazsan

Her zaman yalnız kalırsın yıkılırsın

Birileri gelir yıkar seni sen böyle güçsüz kalırsan

Ağlayıp gözyaşı dökünce silecek bir insan gönül bulamazsın

Boşa koştuğunu gören birileri güler sana katıla katıla

Söylesene ey insan ey Müslüman neden değer vermezsin sen hatıra inanırsın katıra

Tek başına kaldın işte ne koşarsın sen istedin ya ne gezersin bağıra bağıra

Her şeyi tükettin ne kaldı akıl ne gönül söyle şimdi kelimeler kimi çağıra

Birileri gelir yıkar seni sen böyle güçsüz kalırsan

Ağlayıp gözyaşı dökünce silecek bir insan gönül bulamazsın

Birileri söyledi sen inandın takıldın kaldın

Hiç mi aklına gelmedi demedin ki hey sen yanıldın

Takıldın kaldın inandın bak sonunda nasıl dağıldın parçalandın

Kendin takıldın bağlandın ey insan şimdi neden söyler misin sen ağladın

Birileri gelir yıkar seni sen böyle güçsüz kalırsan

Ağlayıp gözyaşı dökünce silecek bir insan gönül bulamazsın

Mehmet Aluç /Kul Mehmet