Bir ömür olsa da ben seni candan beklerim

Nazlı yârim üzülme bu gönlüm senin yerin

Anarım ismini ben gönlümde ezberlerim

İsmin ben söyleyince bu gönlüm olur serin

Bir ömür olsa da ben seni candan beklerim

 

Hasretinin üstüne alır sabrı eklerim

O gülüşün gönlümde ben gönlüme dikerim

Bu dünyada ben seni kendimden çok severim

Bir ömür olsa da ben seni candan beklerim

 

Hasretin çarkı ezmez sen gönlümde var isen

Bağrı yanık aşığım sen beni güldürürsen

Gönül bu ateşlenir beni candan seversen

Bir ömür olsa da ben seni candan beklerim

 

Bir suçum olursa ne olur başıma kalkma

Af et benim suçumu beni sensiz bırakma

Al kollarına beni sevgini sen saklama

Bir ömür olsa da ben seni candan beklerim

 

Saklı dil gönlü yıkar sevene lezzet vermez

Gurbet ilde kalsam sana aşkım bitmez

Sen kaşların çatınca bu garip gönül gülmez

Bir ömür olsa da ben seni candan beklerim

 

Kul Mehmet’im umrunda olayım bana yeter

Deryaya salsan beni bir gün bu hasret biter

Yüzer gelirim aşkla beni beklemen yeter

Bir ömür olsa da ben seni candan beklerim

 

Mehmet Aluç/Kul Mehmet