Sana Aitti Her Köşem

Ümidim neşemdi gözlerin bana her dem

Kaybettim seni ben kayboldu işte neşem

Tenha sokaklar gibi tenhalarda kaldık

Oturur dururdun kalbimde sana aitti her köşem

Düşünürüm seni kaldığım tenhalarda

Severken görmedin beni sen yakınlarında

Seninleydim her dem ben gezdiğin sokaklarda

Oturur dururdun kalbimde sana aitti her köşem

Duruyorum şimdi sensiz ve sessiz bir köşede

Kalmadı artık ne bende hayatımda bir neşede

Ararım bulamam artık yok oldu artık gülüşünde

Oturur dururdun kalbimde aitti sana her köşem

Bir deniz gibi durgun sakindi seninle bu ömrüm

Yaktın bu gönlümü bitirdin kalmadı artık külüm

Ben seni severken sevinçle derdim canım gülüm

Oturur dururdun kalbimde sana aitti her köşem

Olmuyor sabahım karanlık bana her şafak

Bak gör her yer karanlık ben gibi değil apak

Hasret ilinde uçuruma düşüyorum ufak ufak

Oturur dururdun kalbimde sana aitti her köşem

Severken sevginden ben çok emindim

Beni candan seviyorsun diye çok sevindim

Terk edip gittin ya işte şimdi beni bitirdin

Oturur dururdun kalbimde sana aitti her köşem

Bana selama durdu şimdi neden makberler

Açık değil bana gönlünde kapalı pencereler

Akar iken kurudu gönlümdeki akan dereler

Oturur dururdun kalbimde aitti sana her köşem

Gözlerinde neydi bu sürgün olmama sebep

Güzel değil miydi söyle bende olan meşrep

Ben miydim gizlice gelip sokan sinsi o akrep

Oturur dururdun kalbimde aitti sana her köşem

Mehmet Aluç /Kul Mehmet