Ecel dokunmadan vedasız gitme

Ecel dokunmadan bu tatlı cana

Dili hançeri düzelt yazıktır akan kana

Ağlar gönül bak yana yana

Ecel dokunmadan vedasız gitme sonsuz hana

Gönül bağına vefasızlık dikeni ekme

Cefa gelince başa terk edip gitme

Sineleri kor alev ile yakıp gülme

Ecel dokunmadan vedasız gitme sonsuz hana

Karabasan gördüğünü düş diye yorma

Üç günlük dünyada halim ne olur diye sorma

İmanı taşı gönülde nefis şeytan ile beraber olma

Ecel dokunmadan vedasız gitme sonsuz hana

Dünya bu gelen gider neden gidildiğini bil

Günahı nefreti tövbe ile haydi durma sil

Nefret kin ile kardeşini öldürmedi mi kabil

Ecel dokunmadan vedasız gitme sonsuz hana

 İman Dua aşk gönlün dalgalanan bayrağıdır

Kış ayından sonra gelen elbet bahardır

İman ile gönlünde insanlara gülümsemedin çoktandır

Ecel dokunmadan vedasız gitme sonsuz hana

Gözlerde yaşlar akar şıldır şıldır

Gönül bu yanmasın değil ki o tandır

Ecel gelince iyilikten başka geride ne kalandır

Ecel dokunmadan vedasız gitme sonsuz hana

An Rahmanın o güzel cana can veren ismini

Nefis şeytan ile yok etme nurdan nur cismini

Ahiret gününde Rahman versin sağ eline defterini

Ecel dokunmadan vedasız gitme sonsuz hana

Güneş gibi bekle karanlıktan sonra doğmayı

Ramazandan sonra mümine hediyedir bayram ayı

Kazancında eksik etme muhtacın hakkı olan payı

Ecel dokunmadan vedasız gitme sonsuz hana

Kul Mehmet’im çiçek gibi bekle baharı

Erken açarsan soğuk yakar yaprakları

Rahmanın dilediği güne kadar dağıt mutlulukları

Ecel dokunmadan vedasız gitme sonsuz hana

Mehmet Aluç