Ben
üşürken zemheri soğuğunda kalmış gibi
Gel
ey güzelim sevdan ile ılık ılık ısıt beni
Ben
dokunuşa hasret kalmış yaşıyor iken, öksüz gibi
Gel
ey güzelim sevdanın o tatlı dokunuşu ile tenime dokun benim
Kalbim
sevgisiz uçurumlar da feryat ederken
Gel
o hisseden sevdan ile duy beni
Sevdanın
gülümseyen eli ile çıkar uçurumlardan beni
Gel
ey güzelim sevdanın o tatlı dokunuşu ile tenime dokun benim
Ömrümde
gönül ağacım sararmış hazan rüzgârları eserken
Sevdanın
yaz mevsimi ile gönlüme doğ
Sevdan
ile güzelim bahar çiçeklerini gönlümde açtır
Gel
ey güzelim sevdanın o tatlı dokunuşu ile tenime dokun benim
Ahlarım
beni geceleri uykusuz bırakırken
Sevdanla
sabah güneşi gibi doğ gönlüme ben çıldırırken
Gamzendeki
sevda ile gülüş ile öp beni karanlıklarda kaybolmadan
Gel
ey güzelim sevdanın o tatlı dokunuşu ile tenime dokun benim
Dönüşü
olmayan yollarda ben kaybolurken
Dermansız
olmayan sevdama umut şefkat arar iken
Umut
dolu şefkatli bakışınla bana umut ol ben yok olup gitmeden
Gel
ey güzelim sevdanın o tatlı dokunuşu ile tenime dokun benim
Kul
Mehmet’im gönlüm gözyaşları ile ağlar iken
Gel
ey güzelim çıkar yüreğime batan sevgisiz dikenini lütfen
Ben
kayarken sıratta iman ile sevdan ile elimden tut düşerken
Gel
ey güzelim sevdanın o tatlı dokunuşu ile tenime dokun benim
Mehmet
Aluç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder