İnsanı Zül Eder Merhametsizlik

Misafir değil miyiz biz kullar bu Âlem ’de

Şeytan insanı peşinde sürükler yaktırır cehennemde

Merhameti silmemeli gönülde aman bir kalemde

İnsanı zül eder merhametsizlik densizlik yolunda

Rahmanı unutma sen bu sonu olan Âlem de

Bırak kaş çatmayı az biraz sen gülümse de

Varsın gelsin sana gülümser sonu olan ölümde

İnsanı zül eder merhametsizlik densizlik yolunda

Koş dermansız dertlere geç kalma bu Âlem ‘de

Bilmem dermanı deme Rahman seninle her demde

Teslim ol Rahmana çare gelir sabır metanetle her gününde

İnsanı zül eder merhametsizlik densizlik yolunda

Merhametsiz isen deme sakın yok tadım tuzum

Merhamet her zaman sana lazımdır a kuzum

Her zaman yanında ol ağlamazsın o mazlum

İnsanı zül eder merhametsizlik densizlik yolunda

Kul Mehmet’im deme sakın ben her şeyi bilirim

Ecel gelir gidersin hiçbir şeyi bilmem der giderim

Merhamet olmazsa kalbinde deme sakın gülerim

İnsanı zül eder merhametsizlik densizlik yolunda

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)