Rahman İmiş

Vefasız yar sen ne bilirsin aşkı

Benim gibi sevmeyince

Ne bilirsin yürekteki sızıyı

Benim gibi sızlamayınca

Seven sevdiğini candan sever

Gece gündüz ona gülümser

Ecel gelince ona sanki git der

Benim gibi sızlamayınca

Cümle âlemin Rahmanı

Aşkı veren içinde var onun dermanı

Cümle gönüllerin fermanı

Yüce Rahmanda imiş

Rahman ’sız dirlik olmaz

Onun ile cümle canlar solmaz

Sanma dert sonsuz çare gelmez

Cümle derman yüce Rahman’da imiş

Cümle âlem Rahman ‘sız naçar

Bilmem kullar neden ondan kaçar

Nur içinde nurlar saçar

Nuru saçan Rahman imiş

Rahmandan kaçan içer zakkum ilelebet

Rahman ile olan cennet bağında içer şerbet

Onunla beraber olan her an secdede eder sohbet

Secdede kulunu kendisine nur ile yaklaştıran Rahman imiş

Kulu iman ile yaşatan

Gönlüne merhameti yerleştiren

Sevap işlesin diye yol gösteren

Yüceler yücesi Rahman imiş

Kimi doymaz yese dünya haram yer soyka

Kimine bir lokma verir, sanki bal lokma

Bal lokma ile kulu sürer cennette sefa

Cennette sefa sürdürten Rahman imiş

Kul hakkına girme diyor

Helalleşmeden gelme diyor

Günahın var mı yok mu Rahman biliyor

Tövbe ile kulunu af eden Rahman imiş

Dünyada azıksız kalsan Rahman verir

Ahirete azıksız gidersen sana kim elin verir

İman ile kuluna elin veren var imiş

İman ile kuluna elin veren Rahman imiş

Kur'an Nur Resul yoluna giren yolda kalamaz

Rahman kulunu cennet yoluna sokamaya çalışır

Bazı kullar nefis şeytana tapar onu almaz

Sanma almayınca başkası kul yok almaz

Cennet yolunu kuluna ihsanı ile veren Rahman imiş

Canın parça versen nefis şeytan doymaz

Cennette yanmayınca amacına ulaşmaz

Rahman kulunu affı ile af eder sanma duan ulaşmaz

Dualara cevap veren kulunu af eden Rahman imiş

Rahman der kulum azığını ahirete hazırla

Mümin kulu yok derse bekle der sabırla

İman ile Rahmetini gönderir kuluna ısrarla

İman ile merhameti gönüle veren Rahman imiş

Bizler deriz kul ecel gelir ölür

İman ile olan kul ölmez imiş

Cennet bahçesinde gezer imiş

Cennet bahçesinde ihsanı ile gezdiren Rahman imiş

Bencilin göğsünde iman durmaz imiş

Gece gündüz ağlar gülmez imiş

Bu halini bilmez imiş ecel gelince görür imiş

Rahmanı unutanı unutan Rahman imiş

İlahî aşk her kula nasip değilmiş

İlahî aşka düşen sızlamaz imiş

Rahmanın ihsanı aşk ile nur nur coşar imiş

İlahî aşkı kuluna veren Rahman imiş

Kul Mehmet’im var iman ile ol

Cümle kullara duacı ol

Rahmanın yardımı ile secdede nurla dol

Secdede kuluna nurlar yağdıran Rahman imiş

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)