Söyle sözünü sözü daha fazla yormadan
Nefret kinin içine sen yalanı katmadan
Gezersin merhametsiz yollarda utanmadan
Yollar yoruldu sende doğru sözlü olmadın
Merhamet yoksa söyle ne varır o Rahmana
Arama sen âlem de ötelerde huzuru
İşin gücünde gırgır ile alay tantana
Yollar yoruldu sende doğru sözlü olmadın
Arama huzuru sen geç oldu ömür bitti
Sanma kasanda'kiler senin ile bak gitti
Arkanda'kiler kavga ile bölüştü bitti
Yollar yoruldu sende doğru sözlü olmadın
Viran ettin sen gönlü yıktın cümle âlemi
Yazamadın da adam gibi sen o doğruyu
Ne taşırdın elinde kan damlatan kalemi
Yollar yoruldu sende doğru sözlü olmadın
Merhametle doldur sen gündüzle geceleri
Merhamet ile yaz sen sözleri heceleri
Merhamet ile kazan sen nurlu gönülleri
Yollar yoruldu sende doğru sözlü olmadın
Dokun merhametle sen sızlar sazın telleri
Gülümse önce mesken tutma sar gönülleri
Geldi geçti bak nefret ile her gün anılan,
Zalim sen gibi gönül yıkan o niceleri
Yollar yoruldu sende doğru sözlü olmadın
Gönül artık çiğneme şeytana da benzeme
Pişmanım de son nefes vermeden sen ne olur
Sürgün gitme zalimler gibi sen cehenneme
Yollar yoruldu sende doğru sözlü olmadın
Kul Mehmet der gönlünde yoksa güzel bir eser
Yerin belli sürgünsün sende o cehenneme
Yeter artık doğru ol yönün dön de kıbleye
Yollar yoruldu sende doğru sözlü olmadın
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder