Dünyada Bulunmaz Senin Eşin Çanakkale

Ey Çanakkale’m dünyada bulunmaz senin eşin

Torağının bağrına yatar nur şüheda ne güzeldir gülüşün

Seni yıkmak istedi gönlü olmayan üç beş imansız gönüllü

Sen sığmazsın gönüllere imanla çağlarsın bilemedi birkaç sümüklü

Toprağında şüheda kanı ile dalgalandı semada bayrağın

İmanla şüheda koştu senin için akın akın

Bir karış toprağını vermez canın verir bu nefer

Giremezsin bu toprağa diye son nefesini verdi nefer gülümseyerek

Üstadım ne güzel demiş medeniyet denilen tek dişi kalmış canavar

İşte o nedenle iman dolu göğsü yıkamadı düşman denilen hain davar

Üstadım ne güzel yine demiş hangi çılgın bana zincir vuracakmış şaşarım

Gözleri şaştı inanamadılar birkaç silaha güvendi coştular coşkularında boğuldular alçalışla

Nefer iman dolu göğsü ile akın etti dünyada var mı ondan daha asil

Düşman denilen edepsiz merhametsiz suratsız bir alçak sefil

Afak toz duman yağarken gökte mermiler bir bir

Bir devir kapandı açıldı yeni diye bir devir

İmanla vatan aşkı ile doluydu her kazılan siper

Gözü kırpmadı şehadete koştu vatan için tüm nefer

Bize bırakıldı bu vatan nur nur şüheda kanı ile iyi bilin

Her adımda bunu bilin

Gökte dalgalanırken Şüheda kanı ile yıkanmış bayrağıma selam ile gülümseyin

Mehmet Aluç