Hayat
vurdukça ayakta duruyordu
Her
zaman mutlulukla gülümsüyordu
Sordum
gelen gidenin yok nasıl gülümsüyorsun
Hayatın
bitiminde gelen ecel var ya bilmez misin dedi
Hayatın
sonunda gideceğim yere gülümsemeyim mi dedi yüreğimi deldi
Dayandığım
benim her zaman Rahman dedi
Hayat
deniz kıyısında dalga dedi gülümsedi
Bazen
dalga gelir denizi alt üst eder sonra çeker gider ebedi
Hayatın
bitiminde gelen ecel var ya bilmez misin dedi
Hayatın
sonunda gideceğim yere gülümsemeyim mi dedi yüreğimi deldi
Ağladığıma
bakıp aldanma Rahman gözyaşını sever
Sakın
Rahman ağlatır sanma ağlamak gönülde kuruyan çiçekleri sulamaktır
Dokundu,
sanki yüreğime sözleri ben yanlış biliyormuşum hayatı
Hayatın
bitiminde gelen ecel var ya bilmez misin dedi
Hayatın
sonunda gideceğim yere gülümsemeyim mi dedi yüreğimi deldi
Bana
sen yorgunsun dedi ben hayır değilim dedimse gizleyemedim
Nerden
bildiniz dedim bana sevgiye sabra yorgunsun dedi
Önce
sevgiyi ihtiyacı olana sabrı da sabırsız önce ver sonra kendin al dedi
Hayatın
bitiminde gelen ecel var ya bilmez misin dedi
Hayatın
sonunda gideceğim yere gülümsemeyim mi dedi yüreğimi deldi
Şaşırdım
kaldım bende gülümsemeyen yüzümde gülümseme ile ayrıldım
Bana
gelenim yok derdin sen geldin ve gidiyorsun dedi
Başım
önüme eğdim gülümsedim bana sarıldı yüreğim sarsıldı
Hayatın
bitiminde gelen ecel var ya bilmez misin dedi bildim dedim
Hayatın
sonunda gideceğim yere gülümsemeyim mi dedi yüreğim gülümsedi
Mehmet
Aluç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder